Co to jest trzeci filar?
Jak wynika z badań, ZUS swoją „opieką” objął już 7,8 mln emerytów oraz rencistów. Statystyki mówią, że najlepiej radzą sobie emeryci z województwa śląskiego, opolskiego, dolnośląskiego, pomorskiego oraz mazowieckiego. W tych rejonach miesięczna emerytura waha się w przedziale 1900 – 2000 złotych. Najmniejsze emerytury charakteryzują z kolei całą wschodnią stronę naszego kraju. Zaliczymy tutaj województwa podlaskie, podkarpackie, lubelskie. Przedział emerytur plasuje się pomiędzy 1580 a 1700 złotych. Obecny stan wynagrodzeń emerytalnych nijak ma się do sytuacji, która czeka nas wszystkich za dwadzieścia lub trzydzieści lat. Trzeba się przygotować na trudne czasy, bo emerytury dla dalszych pokoleń na pewno zmaleją. Wiele winy ma w tym demografia. Coraz mniej młodych pracuje dla świadczeń coraz większego grona emerytów.
Sytuację komplikuje kuriozalny fakt, iż wielu emerytów dożywa sędziwego wieku, ciesząc się przy tym nierzadko dobrym zdrowiem. Kiedy obecni trzydziestolatkowie będą udawali się na emeryturę (już wiekowo podwyższoną), będą otrzymywać 25% średniej krajowej. To znacznie mniej niż dzisiejsza stawka, wynosząca 50 – 60% średniej krajowej. Zatrważające porównanie każe myśleć, że w przyszłości polskie emerytury nie wystarczą do tego, by pokryć podstawowe potrzeby życiowe. W związku z tym określa się, że do istniejących dwóch filarów składających się z ZUS-u oraz OFE trzeba koniecznie dobudować trzeci. Trzeba samemu odkładać na emeryturę. Wśród programów systematycznego oszczędzania polecanych przez państwo wyróżnić możemy kilka zjawisk.
1. Indywidualne Konta Emerytalne (IKE) – prowadzą je banki, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, powszechne towarzystwa emerytalne, firmy ubezpieczeniowe oraz biura maklerskie.
2. Indywidualne Konta Zabezpieczenia Emerytalnego (IKZE) – również prowadzą je instytucje odpowiedzialne ze finanse
3. Pracownicze Programy Emerytalne (PPE) – prowadzi się je na zasadzie porozumienia pracodawców z pracownikami
IKE oraz IKZE funkcjonują w formie kont oszczędnościowych, są niezwykle bezpieczne i praktyczne. Ich oprocentowanie mieści się na poziomie lokaty bankowej. Jeśli deklarujemy wartość miesięcznych wpływów o określonej wysokości w czasie kilku miesięcy, to możemy dzięki temu spodziewać się korzystniejszego oprocentowania. Za wcześniejsze rozwiązanie umowy trzeba jednak zapłacić karę, pobierana jest wysoka prowizja, jeśli wycofamy pieniądze w pierwszym roku upływającym od momentu otwarcia konta. Te oba systemy oszczędzania prowadzą także biura maklerskie, wpłacany kapitał inwestuje się w akcje i obligacje. Wszystko zależy od tego, jakie dyspozycje zostały złożone. W praktyce można zarobić znacznie więcej, niż się planuje. Trzeba jednak być czujnym i uważnie śledzić sytuacje na giełdzie. W momentach spadkowych trzeba akcje szybko sprzedać i najlepiej przenieść środki poprzez IKE i IKZE w bezpieczny rejon papierów wartościowych. Mogą być to obligacje.
Pracownicze Programy Emerytalne są metodą oszczędzania, gdzie pracodawcy oprócz składek ZUS odprowadzają do specjalnego funduszu około 7% danego wynagrodzenia. Pewna część pochodzi także od pracowników. Ta metoda nie jest jednak wolna od wad. Najefektywniej sprawdza się w sytuacji, gdy osobę pracująca wiąże z pracodawcą wieloletniaumowa o pracę. Pracodawca musi być ciągle jeden i ten sam. Dzisiejsze, trudne czasy współczesnej ekonomii są do tej sytuacji mało przystające.